Liturgia Słowa Życia
Z Ewangeli Św Łukasza
Wielu już starało się ułożyć opowiadanie o zdarzeniach, które się dokonały pośród nas, tak jak je przekazali ci, którzy od początku byli naocznymi świadkami i sługami słowa. Postanowiłem więc i ja zbadać dokładnie wszystko od pierwszych chwil i opisać ci po kolei, dostojny Teofilu, abyś się mógł przekonać o całkowitej pewności nauk, ci udzielono. W owym czasie:
Jezus powrócił w mocy Ducha do Galilei, a wieść o Nim rozeszła się po całej okolicy. On zaś nauczał w ich synagogach, wysławiany przez wszystkich. Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę natrafił na miejsce, gdzie było napisane: „Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnych, abym obwoływał rok łaski od Pana”. Zwinąwszy księgę oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Nim utkwione. Począł więc mówić do nich: „Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli”.
Łk 1,1-4;4,14-21
III Niedziela zwykła
26 stycznia 2025 r.
Pan Jezus czytając fragment księgi proroka Izajasza wyraził sens swojej misji z jaką przyszedł na świat. Ogłasza, że to on jest zbawicielem, mesjaszem. Czytane przez Niego słowo wypełnia się na oczach słuchających. „ … a oczy wszystkich w synagodze były w Niego utkwione„. W innym tłumaczeniu możemy przeczytać, że oczy wszystkich były z uwagą wpatrzone w Niego. Warto zadać sobie pytanie z jaką uwagą i starannością wsłuchuję się w Słowo Boże? Czy potrafię dostrzec co Bóg przez nie do mnie mówi i przyjąć je w pokorze serca? A przecież „Słowa Twe, Panie, są duchem i życiem”Szczepan
